Krioterapia

Krioterapia miejscowa to zabieg, wykorzystujący gaz (ciekły azot lub dwutlenek węgla) o bardzo niskiej temperaturze (od -74°C do -125°C). Polega przede wszystkim na schładzaniu danej okolicy ciała w stosunkowo niedługim czasie – maksymalnie do 3-4 minut. Celem krioterapii jest obniżenie temperatury tkanek powierzchownych oraz położonych głębiej, by wywołać przekrwienie, a dzięki temu mobilizować procesy gojenia w tkankach.

Krioterapia działa przede wszystkim przeciwbólowo, zarówno przy bólach tkanek miękkich, jak i stawów. Ponadto, krioterapia hamuje stan zapalny, zmniejsza obrzęki i poprawia krążenie. Stan przekrwienia chłodzonej okolicy może utrzymać się nawet do 4 godzin. Zabiegu nie powinno się wykonywać w przypadku odmrożeń i nietolerancji zimna oraz w stanach wyniszczenia i wychłodzenia organizmu.

• Stosunkowo świeże urazy –naderwanie mięśni, ścięgien, więzadeł, skręcenia, zwichnięcia, stłuczenia;
• Przeciążeniowe zapalenie stawów;
• Zwyrodnienia stawów;
• Reumatyzm;
• Stwardnienie rozsiane;
• Niedowłady, przykurcze;

• Odmrożenia;
• Choroby krążenia i krwi;
• Nowotwory;
• Zmiany skórne, ropnie, świeże blizny, rany;
• Zespół Sudecka, Reynauda;